προφητοκράτωρ

-ορος, ὁ, Μ ο πρώτος, ο σπουδαιότερος από όλους τους προφήτες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προφήτης + -κράτωρ (< κρατῶ, βλ. λ. αυτοκράτωρ), πρβλ. πλουτο-κράτωρ].